Lees ook onze andere blogs en reisverslagen.
Wat gaat mee op trektocht en wat blijft thuis?
20 mei 2014 Claire Leenen – Twee paraplu’s, drop voor een heel weeshuis, een familieverpakking haargel, pantoffels, grote tubes tandpasta, shampoo of zeep, een literfles limonade en een festival-poncho (als regenkleding); een greep uit de categorie ‘alles wat je thuis laat is mooi meegenomen’.
Bij voorkeur pak ik mijn tas minimaal in, alleen dat wat ik écht nodig heb gaat mee, de rest blijft thuis. Ik merk dat één of twee kilo gewicht het verschil maakt in ‘lekker lopen’.
Voor een meerdaagse wandeltrektocht moet je rekenen op ruim tien (huttentrektocht) tot twintig kilo bagage (lange kampeertrektocht met weinig bevoorradingsmogelijkheden). De ervaring leert dat fitte mensen met een normaal postuur tot ruim een kwart van hun eigen gewicht op een trektocht mee kunnen nemen. Dat is totaalgewicht, dus inclusief rugzak, gemeenschappelijke bagage, eten en water.
Een te zware uitrusting kan problemen veroorzaken vanwege het onnodige extra gewicht. Te weinig, te licht of het verkeerde materiaal kan moeilijkheden veroorzaken bij nat, heet of koud weer. En dat kan leiden tot gevaarlijke situaties.
De paklijst voor in de bergen
Onervaren wandelaars geneigd zijn om allerlei extra artikelen mee te nemen. Vooral bij zwaardere (kampeer)trektochten in afgelegen gebieden is het belangrijk dat er geen overbodige spullen in de rugzak verdwijnen, want deze moet zo licht mogelijk blijven. Tijdens de voorbereidings- en kennismakingsdag nemen de reisbegeleiders van Spring de paklijst met de deelnemers door. Naast persoonlijke spullen gaat er op een groepsreis ook gemeenschappelijke bagage mee, zoals kookgerei en een EHBO set.
Door een duidelijke groepspaklijst op te stellen voorkom je dat er bijvoorbeeld meerdere elektronische kabeltjes/opladers meegaan maar er wél voldoende zakmessen zijn. Geen overbodige spullen, maar wel al het benodigde materiaal aanwezig! Op de persoonlijke paklijst staan verplichte én optionele spullen. Sommige materialen zijn voor de één belangrijk om mee te nemen en voor de ander overbodig. Denk hierbij aan; blarenpleisters, wandelstokken, een boek of een MP3-speler.
Veiligheid gaat voor alles!
Als blijkt dat een deelnemer één van de verplichte artikelen niet bij zich heeft en deze niet alsnog kan aanschaffen, dan mogen onze reisbegeleiders hem uitsluiten van deelname aan de reis… Het niet meenemen van sommige, essentiële, artikelen brengt de veiligheid van de groep immers in gevaar.
Als reisbegeleider check ik of de meest essentiële artikelen mee zijn. Meestal zijn dit; regenkleding, nooddeken- en fluitje en een muts en handschoenen. Op de zwaardere tochten (5-sterren) wordt de ‘bagagecheck’ gedaan; alle tassen gaan leeg (óók die van reisbegeleiders) en er wordt kritisch naar de inhoud gekeken. Eventuele overbodige bagage wordt achtergelaten. Dat klinkt misschien heel streng, maar wij vinden dat noodzakelijk om met een groep een veilige en verantwoorde tocht te maken.
Na de reis
Als ik weer thuis ben van een reis kijk ik welke spullen er ongebruikt uit mijn tas komen. Zo had ik afgelopen winter een paar gamaschen mee op een langlauftocht, ongebruikt, want in mijn broek zit een ingenaaid paar. Dit voorjaar heb ik voor het eerst een wandelreis in redelijk bewoond gebied gemaakt. Conclusie: het is niet nodig om tussendoortjes voor drie dagen mee te nemen naar een bestemming als Cornwall. Wie eet er nu fruitkeks als er onderweg scones, chocoladetaart en ijsjes te koop zijn?
Wie goed voorbereid op reis gaat, heeft een leukere vakantie!
–
Dit blog verscheen oorspronkelijk op bergwijzer.nl.