2007: Sneeuwschoenwandeltocht door de Westelijke Beskiden van Polen***

Door Nynke van der Vliet – Een winterse tocht door besneeuwde dennenbossen over de grens van Polen en Slowakije, waarbij we de lokale krant nog hebben gehaald.

Zaterdag 17-2-2007

7.29 Op station Katowice ontmoeten we onze Poolse gids Maciék. Hij neemt ons mee naar de pinautomaat waar we allemaal Poolse Zloty’s pinnen. Daarna krijgen we onze sneeuwschoenen en stokken. We binden ze aan onze tassen en gaan terug naar het perron. Tijd voor de volgende trein.

13.00 We hebben een uurtje tijd om spullen naar de kamers te brengen en wat te eten, daarna gaan we op sneeuwschoenen op pad. Ik maak nog een paar foto’s van de ijspegels die te zien zijn vanuit de kamer van het hostel. Dan is het tijd voor de eerste kennismaking met het wandelen op sneeuwschoenen. Mijn eerste stappen op deze dingen doen me nog het meest denken aan het lopen op beestensloffen. De sneeuwschoenen zorgen ervoor dat je lichaamsgewicht verspreid wordt over een grotere oppervlakte, waardoor je minder diep in de sneeuw wegzakt. Bij de steile helling zetten we de sneeuwschoenen in de hoge stand. Zo ‘op hoge hakken’ gaat het een stuk makelijker en worden je kuiten minder belast. Bovenop de top van de Pilska op de Pools-Slowaakse grens is het uitzicht fantastisch en bijna sprookjesachtig. Op de kleine boompjes die er staan, ligt een dikke laag sneeuw. De lucht is blauw en helder en we hebben uitzicht op de toppen van het Tatragebergte in de verte. Even later zijn we getuige van een prachtige zonsondergang. Er worden een hoop foto’s gemaakt, want dit echt super! (Hier zegt een plaatje meer dan 1000 woorden).

Zondag 18-2-2007

14.30 Tijdens onze middagtocht verlaten we het grote pad en lopen tussen de bomen door omhoog. Er ligt een dikke laag sneeuw en dit landschap doet aan kerstkaarten denken.. We maken weer een hoop foto’s. We lopen over grote sneeuwvlaktes en hebben uitzicht op de berg waar we gister op gestaan hebben. Wederom een prachtige wandeling op een mooie zonnige dag!

18.00 Eten. Vandaag staat er Schnitzel op het programma, met salade en aardappelpuree. (dit zullen we nog vaker gaan eten deze week). Na het eten gaan er nog wat mensen (Maciek, Marijn, Jeroen, Bas en ik) naar de sauna voor ontspanning. Daarna nog wat drinken en naar bed. Er wordt nog een hoop gepraat dus we slapen pas laat. De bedden zijn niet super en ook het rode licht aan de buitenkant van het hostel werkt niet mee. Erg apart.

Dinsdag 20-2-2007

13.00 De tocht gaat verder omhoog, waar we een mooi uitzicht over de vallei hebben. In het volgende dorp staat een mooie houten kerk. Iets verderop vinden we een paar mooie boomstammen om te lunchen. Daarna begint een flinke klim omhoog door het bos, behoorlijk zwaar. Alleen Bas heeft nog de energie om af en toe een stuk op en neer te rennen, de rest doet het wat rustiger aan. Na de klim volgt nog een stukje door het bos en over een besneeuwd veld. Dan komen we bij een hostel dat sprekend lijkt op die van gister. We begrijpen meteen waarom dit Macieks favoriete hostel is, het staat werkelijk op een prachtige plek met een schitterend uitzicht!

Woensdag 21-2-2007

6.30 In onze kamer staan Laurens en Kirsten al vroeg op, want een paar mensen hebben afgesproken om de zonsopgang te gaan bekijken. Hoewel het daar een prachtige dag voor is, blijf ik nog even liggen want ik ben erg moe. Vanuit de hut zien we wel Steven op zijn sneeuwschoenen de heuvel op stiefelen, een mooi gezicht.

Het wordt een zware tocht vandaag. We lopen een lange tocht en stijgen en dalen daarbij behoorlijk.

Donderdag 22-2-2007

9.15 We gaan weer op pad. De mooie witte hond wil graag met ons mee weg van dit troosteloze hostel, maar hij zit aan de ketting. We nemen afscheid en vervolgen onze weg op de sneeuwschoenen. We dalen snel af, maar dit gaat iets te snel. Maciek verontschuldigt zich dat we verkeerd zijn gelopen en we moeten weer een stuk omhoog om op het juiste pad terecht te komen. Helaas is het vochtig en mistig weer, niet ideaal. Maar vandaag dalen we bijna alleen maar af door het bos, dat maakt de toch weer makkelijker. Het gaat ook nog heel even sneeuwen vandaag en Charlotte deelt chocola uit waar muizen aan gegeten hebben ? Later op de dag gaat de zon weer lekker schijnen en we lopen verder door naar beneden. Even voor het dorpje mogen de sneeuwschoenen uit en is het nog een klein stukje lopen naar het hostel. Dit hostel straalt een hele andere sfeer uit dan de hostels die zo mooi in de middle of nowhere lagen. Er komen een hoop mensen uit het dorp om er wat te drinken. De bedden op de kamers zijn erg slecht, vooral het bed waar ik het eerst op ga zitten. Als je erop gaat liggen, rol je automatisch op de grond. Niet handig.

Een aantal mensen gaan het dorpje verkennen, de anderen drinken thee in het hostel. Savonds eten we lekker in het hostel, daarna wordt er nog gekletst. Ik ben best wel moe en ga al vroeg mijn bed in.

Vrijdag 23-2-2007

7.30 Wakker en tijd om op te staan. Frans vat de nacht met de eerste verstaanbare zin die hij uitstoot na het wakker worden goed samen : “Wat een teringbedden!”.

10.05 We nemen de trein naar Zywiec. Daar aangekomen hebben we twee uur de tijd totdat onze bus naar Krakau gaat. We zoeken een geschikte plek om te zitten en bestellen en thee en taart. Erg lekker ! Ik ga samen met Steven nog even naar het postkantoor om postzegels te kopen en post daarna eindelijk de kaarten die ik al op dinsdag had geschreven. Anderen maken nog een wandelingetje door het dorp. Op weg terug naar het busstation kopen we kranten, want we staan vandaag in de krant ! Het is blijkbaar bijzonder dat een groep Nederlanders hier komt sneeuwwandelen. In de ´Dziennik Zachodni´ is een stukje over ons geschreven, leuk! Overigens valt er tussen het pools niet veel meer te herkennen dan ´Nivon´ en de naam van onze gids Maciek.

Krakau is een supermooie stad! Het is wel even wennen om van het bergwandelen zo in een drukke stad terecht te komen, maar erg leuk. Bij de bus komt Ola ons halen en neemt ons mee naar het buro waar we de sneeuwschoenen en stokken in kunnen leveren en voor sommigen nog belangrijker: naar de wc! Daarna worden we naar onze slaapplaats gebracht: een Franciskanenklooster met mooie tweepersoons slaapkamers met douche en wc. Prima voor elkaar dus. We eten in een jazzcafé en het eten is superlekker. Paddenstoelensoep, aardappelen uit de oven, salades en heel lekker vlees! Dat is echt genieten na alle zuurkool en Schnitzel. Na het eten gaan we nog met een aantal mensen uit, maar het is moeilijk een plek te vinden waar we kunnen dansen. Frans is eerder in Krakau geweest en denkt nog een leuke kelder te weten. Na een paar kroegen heb ik het echter wel gezien en ook Bas gaat mee terug naar het klooster. Anderen houden het een stuk langer uit in het Poolse uitgaansleven…