2013: Wandeltrektocht door het Noorse Setesdalen***

Door Dennis en Jean-Philippe – Twaalf enthousiaste Springers hebben in juli 2013 een wildkampeertrektocht in Setesdal (ZuidNoorwegen) gemaakt. Iedereen kwam na afloop met een grote glimlach op z’n gezicht thuis.

Zo zag de reis er in hoofdlijnen uit…

Op een mooie ochtend in juli bracht de bus ons (twaalf wandelaars met grote rugzakken) van het verzamelpunt, een camping in Kristiansand, naar het Setesdalen. De busrit gaf ons alvast een voorproefje van de prachtige Noorse natuur. Daar aangekomen heeft een taxi ons de eerste paar honderd hoogtemeters omhoog gebracht. We moeten immers voldoende energie overhouden voor de rest van de week. Achteraf gezien was dit een verstandige keus, want de tocht bleek zwaarder uit te vallen dan vooraf was ingeschat. Vroeg in de middag begon dan eindelijk het avontuur. De groep had duidelijk er zin in om de hoogvlaktes in te trekken. Het weer was goed, dik 20 graden met volop zon!

Een pittige en drassige klim, over zompige ondergrond brengt ons door prachtige berkenbossen. De omgeving was direct al overweldigend. Na 1 kilometer was er geen spoor meer van de bewoonde wereld te zien. Vanaf nu zijn we op onszelf aangewezen. Na ongeveer drie uur komen we het eerste sneeuwveld tegen, welke de rest van de reis een goede reden voor sneeuwbalgevechten bleken. Aan het eind van middag was het tijd om de tent op te zetten bij een idyllisch stromende rivier met een prachtig uitzicht. Na een heerlijk avondmaal is iedereen moe, maar voldaan gaan slapen.

De volgende ochtend wachtte ons een pittige klim. Langzaam veranderde de natuur om ons heen; het werd kaler en ruiger met aanlokkelijke meertjes om in te zwemmen. De route van vandaag zou gemakkelijk vindbaar moeten zijn, maar direct na een splitsing is het pad ineens verdwenen! De warmte en het ontbreken van een pad zorgt ervoor dat iedereen een flinke inspanning moet leveren om de top met geweldig uitzicht te bereiken. De afdaling doet ieder op zijn eigen tempo. ’s Avonds wacht ons een rivier voor een frisse duik, een mooi grasveld om de tent op te zetten en vele vrienden (muggen) die al dagen niet gegeten hebben. Iedereen gaat vroeg slapen. Dit om de muggen te ontlopen en uit te rusten van de mooie, maar lange tocht.

Bij het ontbijt blijken onze ‘vrienden’ ons weer op te wachten en we zijn daarom snel vertrokken. Van de tocht van vandaag is vooraf bekend dat we een heel stuk op kompas gaan lopen. Dit omdat er geen gemarkeerd pad is. Gelukkig hebben wij daar gisteren al flink mee geoefend! Wat volgt is een drassige en zompige tocht door lage begroeiing tot we bij een meer uitkomen. Met trots vinden we hier het gemarkeerde pad weer terug, dat is een klein feestje waard! Na de lunch een afdaling over een breed steil pad naar het dal. Daar is een camping met een heerlijk warme douche en de mogelijkheid om wat kleding te wassen.

Rustdag

Vandaag is het rustdag en kunnen we uitslapen en onze tas rustig inpakken. Om half 11 nemen we de bus naar Hovden, een skidorp waar we onze intrek nemen in twee luxe appartementen. De rest van de dag kan iedereen zijn eigen ding doen; lekker zwemmen, een boek lezen, relaxen of met een kano het meer op. ’s Avonds is er heerlijk gekookt en spelen we spelletjes.

Vanuit het appartement vervolgen we onze tocht en wandelen de bewoonde wereld weer uit. Het doel van vandaag is om in de buurt van een oud en vervallen mijnwerkersdorpje te kamperen. Zo gezegd, zo gedaan. Na een heerlijke wandeldag komen we aan op de beoogde kampeerplek. Na het avondeten gaan enkelen van ons nog even een kijkje in het dorpje nemen. Er blijkt weinig van over; hier en daar een vervallen hut en een oude dam voor de watervoorziening is het enige wat er te zien is.

Afsnijden scheelt veel tijd…

De volgende dag begint met een lange afdaling naar een grindpad dat ons naar een groot meer leidt. Hier hebben we twee keuzes; of de lange, naar verwachting saaie weg om het meer heen, of we snijden een stuk af over een mooie bergkam om onze bestemming sneller bereiken. We kiezen voor het laatste. Omdat er geen gemarkeerde route of pad is, zoeken we de route met kaart en kompas. Door de lage begroeiing lopen we gestaag omhoog. Boven aangekomen komen we tot de ontdekking dat de afdaling onmogelijk is omdat deze te steil is. Er zit niets anders op dan een stuk terug te lopen, af te dalen en daar de berg te volgen. Dit heeft uiteindelijk veel tijd gekost, maar achteraf hebben we er veel plezier om gehad. Ja, een stuk afsnijden scheelt veel tijd… Niet dus!

Gelukkig komen we al snel op een mooie plek bij een waterval. Hier nemen we een uur pauze om te zwemmen en van de zon te genieten. ’s Middags vinden we een prachtige kampeerplek bij een meertje en met uitzicht over het dal. Omdat de tenten dichtbij een sneeuwveld staan koelt het ’s avonds flink af, maar het moordenaarsspel geeft genoeg plezier en warmte om lang wakker te blijven.

De volgende morgen is het mistig, koud en regent het. Gelukkig klaart het weer snel op. Na een pittige klim en enkele sneeuwveldjes wacht ons een oversteek door een snelstromende en ijskoude rivier. Schoenen uit en waden maar. Wat letterlijk en figuurlijk heel cool is. Hierna een volgende uitdaging; een enorm veld met grote rotsblokken. Het is flink zoeken naar gemakkelijkste weg. Aan het eind van de dag is iedereen moe van alle uitdagingen, maar ook blij omdat er een mooie en geschikte kampeerplek is gevonden.

Vandaag is de laatste dag van onze tocht aangebroken. Na een paar uur wandelen komen we bij het eerste teken van de bewoonde wereld; een hut, waar heerlijk verse wafels en muffins worden geserveerd. Onder het genot van al dat lekkers kijken we terug op een fantastische tocht door de overweldigend mooie en ruwe natuur van Noorwegen!