Lente in de Lakes

Dit reisverslag neemt je mee naar het mooiste gebied van Engeland: het Lake District! Wandelen over de ruige groene (en witte!) heuveltoppen en langs de vele kristalheldere meren waar het gebied zijn naam aan dankt. Bekijk de video en lees het verslag.

Zaterdagmiddag verzamelen we met z’n allen in Amsterdam en nemen de transferbus naar IJmuiden. Daar vertrekken we met de veerboot naar Newcastle, een overtocht van zo’n 16 uur. Er staat veel wind en dat zouden we merken: de golven zijn hoog en het is een uitdaging om in een rechte lijn te lopen.

In Newcastle aangekomen worden we door Andy in een busje naar Kentmere gereden, waar we de wandeltocht beginnen. We lopen meteen door de typische Engelse landschappen: glooiende heuvels, boerderijen, muurtjes en heel veel schapen. Het is fris, de zon schijnt door de wolken en het is droog. Het hostel waar we verblijven in Ambleside ligt aan het meer, waar we nog even aan een picknicktafel zitten, voordat we douchen, eten, lol hebben (iets met een busspel) en naar bed gaan.

Nadat het ’s nachts wat geregend heeft, verlaten we droog het hostel en komt de zon er weer bij. Na een korte ongeplande omweg door een woonwijk lopen we over het wandelpad door de heuvels. Omdat dit de eerste volle wandeldag is, houden we de hoogtemeters beperkt. Bij een echte wandeldag hoort natuurlijk een lunch met hartkeks, Fred & Ed, Tartex en Skippy. Af en toe sneeuwt het een beetje, maar de zon komt nog regelmatig tevoorschijn. ‘s Avonds in het hostel in Patterdale loungen we op de chesterfields en spelen we spelletjes, terwijl buiten wat hagelbuitjes vallen en we de bergen wit zien worden.

Dinsdag worden we wakker met blauwe luchten en zon. In de loop van de ochtend wordt het bewolkter en valt er wat lichte winterse neerslag. We lunchen bij een fotogeniek meertje en beginnen daarna aan de beklimming van een kam. Bovenaan maken we nog foto’s, terwijl we om ons heen buien zien aankomen, waarvan we er een aantal over ons heen zouden krijgen. Het waait ook hard, waardoor zo’n hagelbui best hard aankomt. Gelukkig duren de buien niet lang en we lopen al snel weer in de zon. Nadat we een eindje over de kam hebben gelopen, is er een keuzemoment. Er gaat een route naar beneden, maar er wordt voorgesteld om verder te lopen met wie dat wil. De groep wordt in tweeën gedeeld. Het stuk naar beneden is een steile afdaling en af en toe krijgen we een flinke hagelbui over ons heen. Op die momenten is het praktisch niet te doen om verder te lopen en als pinguïns staan we dicht bij elkaar voor beschutting. Tussen de buien door schijnt de zon en zitten we zelfs nog even lekker te pauzeren. In het dal aangekomen nemen we de bus naar het hostel in Keswick waar we de komende nacht verblijven. De andere groep maakt een pittige wandeling en komt pas laat in het hostel aan.

Woensdag is de rustdag. We verblijven vandaag in Keswick en we gaan in verschillende groepjes onze eigen weg. De activiteiten bestaan onder andere uit de was doen, een bezoek aan de nabij gelegen Stone Circle (plus ijsje!), boodschappen doen, lunchen in de stad, souvenirs kopen, naar het meer lopen, een boottochtje over het meer, kaartjes sturen en high tea (inclusief etagère). ‘s Avonds koken en eten we met elkaar.

Vandaag is weer een volle wandeldag. Het is bewolkt en halverwege de ochtend begint het te regenen. We realiseren ons dat dit de eerste keer is dat we in de regen wandelen, want hagel en sneeuw tellen niet als regen. We maken een aardige klim en soms is het wat klauteren over de rotsen. Boven aangekomen is het uitzicht mooi, stopt het met regenen en komt er zelfs af en toe wat zon bij. We lunchen en lopen verder, nog even een zijpad nemend bij een uitzichtpunt. We dalen af langs een soort puinhelling waarin een trap is gemaakt en lopen al snel weer tussen de schapenweides. Het hostel in Borrowdale ligt in een groene omgeving aan een beekje. Hoewel de lokaal geadverteerde ‘wildlife area’ wat tegenvalt, klagen we niet. ‘s Avonds maken we een interessante groepsfoto en spelen we nog een spelletje.

Vrijdag is de laatste volle wandeldag. Omdat één van ons een aantal dagen terug last van zijn knie heeft gekregen, zal hij vandaag met de bus gaan en zullen we het met één minder moeten doen. De ochtend is zo zonnig dat de korte broeken tevoorschijn komen. Eerst langzaam en daarna sneller stijgend komen we bij het eerste topje. Inmiddels is de zon zo goed als verdwenen. Het terrein verandert van een duidelijk wandelpad in drassig hoogveen, waarin we proberen onze route te vinden. We lunchen op het hoogste punt en na een stuk afdalen door het drassige hoogveen komen we weer op een pad. Het is dan nog een flink eind lopen voordat we bij het hostel zijn. Het hostel van vandaag is weer op een mooie locatie. Het is groot en het is een hele zoektocht naar de douches.

Vandaag is de uitloopdag. We lopen in een paar uur naar Ambleside, waar we nog boodschappen doen en onze laatste scone eten. Andy brengt ons weer terug naar Newcastle en deze keer gaan de discolichten aan in de bus. De boottocht verloopt een stuk rustiger dan op de heenweg en de volgende ochtend komen we in IJmuiden aan. De transferbus brengt ons naar Amsterdam, waarvandaan we in groepjes huiswaarts keren. Al met al kijken we terug op een mooie week, die van ons nog wel iets langer had mogen duren.

Reisverslag en film van Peter Kok